با فرو کش کردن هیجانات و گرد و غبارهایی که ناشی از فضای پر التهاب انتخابات گذشته بود، برخی چهره های سیاسی که به سبب مخالفت با محمود احمدی نژاد ترجیح داده بودند تا کنون نسبت به فتنه ایجاد شده سکوت اختیار کنند، کم کم به حقانیت و تیز بینی رهبر معظم انقلاب پی برده و با آشکار شدن پشت پرده جریان فتنه، لب به اعتراض گشوده و این اقدامات ضد ایرانی و ضد دینی را محکوم کردند.
به گزارش جهان، اما سکوت برخی چهره های سیاسی که هم اکنون و یا در گذشته از مسئولین عالی رتبه کشور بودند علاوه بر ایجاد سوء برداشتها، موجب دلسردی و ناراحتی هواداران آنها نیز شده است.
بنابراین گزارش هر چند که مهدی کروبی بار دیگر با اقدامی عجولانه که ناشی از شرایط روحی وی است با بیانیه ای هتاکانه سعی نمود عمل حرمت شکنان و اغتشاش گران روز عاشورا را توجیه نماید اما اینکه کروبی، موسوی یا خاتمی موافق چنین حرمت شکنی در مورد مقدسات دینی باشند غیر قابل تصور است.
تردیدی نیست که بغض ناشی از شکست در انتخابات گذشته برای جریانی که به ظاهر تمام حیثیت خود را به میدان آورده بود فروکش نکرده است اما اینگونه سکوتها در برابر عده ای اراذل و اوباش نه تنها به آبروی باقیمانده این جریان کمکی نمی کند بلکه باعث می شود ریزش طرفداران آنها نیز بیشتر شود.
بدیهی است بسیاری از کسانی که در انتخابات گذشته به میرحسین موسوی رای دادند و حتی بسیاری از معترضین به نتیجه انتخابات از انسانهای متدین و انقلابی بوده و هستند و چنین هتک حرمتهایی را که عده ای ضد انقلاب و سلطنت طلب به نام آنها انجام می دهند را محکوم می کنند.
اما سکوت بی معنای میرحسین موسوی، سید محمد خاتمی و مهدی کروبی و عدم اعلام برائت از این اراذل و اوباش منجر شده تا علاوه بر گستاخ شدن جریان ضد انقلاب و سلطنت طلب، بسیاری از هواداران مومن و انقلابی آنها نیز به جهت رای دادن به این افراد مورد اتهام و سرخوردگی در بین دوست و آشنا قرار بگیرند.
انتظار می رود در روزهایی که همه اقشار ملت ایران از مراجع اعظام تقلید تا جریانات مختلف سیاسی اعم از اصلاح طلب و اصولگرا این اقدامات هتاکانه را محکوم کرده اند، این افراد نیز با جدا کردن مسیر خود از جریان ضد انقلاب و سلطنت طلبان، زمینه افراط و تفریط بیشتر در جامعه را مهیا نسازند.
گفتنی است علاوه بر این سه نفر، سکوت آیت الله هاشمی رفسنجانی که بر خلاف برخی فرزندانشان نسبت به حفظ انقلاب و آرمانهای آن حساسیت دارند قابل توجیه نیست.